သူတည္းတေယာက္
ေကာင္းဘို ့ေရာက္မူ
သူတေယက္မွာ ပ်က္လင့္
ကာသာ ဓမၼ တာတည္း….။
ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္၊ ၾကငွန္းလည္းခံ၊
မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ…။
မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊
ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တသက္လ်ာတည္း။
ၾကင္နာသနား၊ ငါအားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း ၊
မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတို ့၊ ခႏၶာခိုင္က်ည္၊
အတည္မၿမဲ၊ ေဖါက္လြဲတတ္သည္၊
မခ်တ္စသာ၊ သတၱ၀ါတည္း……..။
ရိွခိုးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကြ်န္၊ ပန္ခဲ့တုံ၏။
ခိုက္ၾကံဳ၀ိပါက္၊ သံသာစက္၌၊ ၾကိဳက္လတ္တံုမူ၊
တံု ့မယူလုိ၊ ၾကည္ညိဳ စိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကို၊
ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အၿပစ္မဲ့ေရး၊ ခြင္လွ်င္ေပး၏။
ေသြးသည္အနိစၥာ၊ ငါခႏၶာတည္း…………
ေသြးသည္အနိစၥာ၊ ငါခႏၶာတည္း………………………..။
“အနႏၱသူရိယ အမတ္ၾကီး"
